…Moja pierwsza piłka była w brązowe paski i wiązana w miejscu wentyla, po nasiąknięciu wodą wyzwaniem stawało się zagranie górnego podania. To jednak nie było przeszkodą, aby rozgrywać kolejne mecze na asfalcie, trawie na polanie czy pomiędzy podwórkowymi trzepakami. Mijały lata, piłki i buty piłkarskie wchodziły w kolejne generacje a my „dalej swoje” mecz za meczem na podwórku pod domem i gdzie tylko było można. Przyszedł czas na trening w klubie. Boisko, trener, koledzy a przede wszystkim duże boisko (czasami równe) i mecze z rówieśnikami z innych klubów. Treningi były różne (i ciekawe, i nudne, i wymagające) to nie było ważne, aby w sobotę wybiec na boisko w barwach swojego ulubionego klubu. Mijały lata, poziom juniorski, później amatorski (profesjonalna piłka nie była dana) ale pasja do piłki nie osłabła. Zostałem trenerem. Zbierając kolejne doświadczenia (edukacyjne, szkoleniowe i wychowawcze) na wszystkich szczeblach rozgrywkowych, uświadomiłem sobie jak duża spada na mnie odpowiedzialność za rozwój młodego piłkarza. Dzisiaj mam wiedzę, doświadczenie, narzędzia, możliwości i pasje, aby umiejętnie pokierować rozwojem zawodnika na każdym etapie jego rozwoju piłkarskiego.